Het ongelezen boek viel bij hem neder,
Hij streek langs de ogen met een vage hand
En keek naar buiten: 't eerste lenteweder
Betoverde het schemerende land.
Er was een waas van het aanvanklijk lover
Om het afzonderlijke, zwarte hout,
En iets als zoelte zweemde de' avond over,
Maar waar de wind zijn vleugel sloeg was 't koud.
De lenten gingen en de lenten komen,
De wereld is een onverganklijk oord,
Waaraan de harten, eenmaal opgenomen,
Niet meer ontwijken dan door de ene poort.
Waarom dan zich in dromen te vergeten?
Laat het boek ongelezen. Wie dien 't deert?
Er is maar één ding dat wij zeker weten:
Dat eens de lente ons nimmer wederkeert.
J.C. Bloem
(Uit: Verzamelde gedichten
Amsterdam, 2002 )
DiDi 82: Avond
11 opmerkingen:
Wat leuk dat je weer regelmatig meedoet. En een prachtig gedicht van Bloem!
Om even bij stil te staan...
alweer superschoon
Een beetje mistroostig, maar daaom ook weer wel mooi.
Dus geniet nooit met mate..
van de lente.
Beetje deprimerend gedicht, tenminste zoals ik hem opvat dan. Maar wel mooi.
toch wel jammer dat je hier niets meer mee doet...
Waar zit Berta tegenwoordig?
waar is de juf uit noord toch gebleven?
ik vind het een beetja apart, wie weet wat het betekend ??
ik moet voor school een gedicht analyse doen en heb dit gedicht gekozen, maar nu heb ik een probleem: ik heb geen idee wat het betekend!! wie kan mij A.U.B. helpen??
Een reactie posten